Ik ben naar GTB gegaan omdat je zou denken dat ze verstand van zaken zouden hebben. Ja mijn botten. Ze beweert kennis te hebben van ASS, die kennis was 0,00.
Zij wou absoluut niet luisteren naar wat ik zei en zij gaf de indruk het allemaal betere weten. En volgens haar had iedereen met ASS hetzelfde nodig en scheerde ze elke ASS'er over dezelfde kam.
Zij had dus het idee dat iedere ASS'er in een beschutte werkplaats thuis hoorde.
Want een ASS'er heeft structuur nodig en dat heb je alleen in een beschutte werkplaats.
En je weet wanneer je pauze hebt, als ook het uur van beginnen 's morgens als wanneer je gedaan hebt 's avonds.
Wanneer je lunchpauze hebt. En noem maar op.
Dit waren maar enkele zaken die ze als argument boven haalde waarom iemand met autisme best werkt in een beschutte werkplaats. Ik heb nog nooit zo goed gelachen.
Ik had er een zee van tijd om er na te denken en te piekeren.
En mijn dagen hebben nog nooit zo lang geduurd. De minuten leken eindeloos te duren.
Mijn nachtmerrie was werkelijkheid geworden. Ik verveelde me er dood.
Voltijds werken was enorm zwaar. Ook al dat ik 12 uur van huis weg was. Maandag ging dat. Dinsdag morgen ook nog, tot de namiddag. Dan ging mijn energiepijl zienderogen achteruit. En dan was het nog maar dinsdag middag. De week was nog niet eens half.