Wat doet dit wachten bij mij in een wachtzaal?
- ik word onrustig.
- er komen heel wat gedachten boven, zoals Hoe lang zou het nog duren? Wanneer ben ik uiteindelijk aan de beurt?
- als ik naar toilet moet vraag ik me af kan het nog of niet?
- ik word ambetant van al die onduidelijkheid.
- als het dan mijn beurt is ben ik alles behalve rustig en niet meer in mijn gewone doen en kan ik dingen doen of zeggen die je niet verwacht.
- daardoor kan jou uitleg niet goed of helemaal niet binnen komen.
Natuurlijk heb ik ook trucjes van de foor ;-) die wel kunnen helpen. Ze helpen niet altijd, hangt ervan af welk onderzoek me te wachten staat.
Laatst gebeurde er toch iets waarvan ik meteen dacht 'verdorie'.
Ik zit dus in de wachtzaal op het uur dat ik een afspraak had, een klein kwartier later werd ik aangesproken dat er een probleem was. Probleem, hoezo? Der was iemand komen opdagen die niet op dat uur moest daar zijn, werd me dus gevraagd of ik 20 minuten kon wachten.
Ik had zoiets van waarom moet ik 20 minuten wachten als ik al überhaupt een kwartier aan het wachten ben. Ik zei nee ik krijg dadelijk bezoek.
Kreeg een afspraak voor de volgende dag omdat ik toch enorme pijn had en kon naar huis. Ik had zoiets van je meent het.
Toen ik 2 dagen later opnieuw daar was kreeg ik wat uitleg. Der was dus iemand komen opdagen die 's middags een afspraak had, die niet komt opdagen, noch de telefoon opneemt en het blijkbaar vanzelfsprekend vindt dat er wat ingesproken wordt op de voicemail. En komt dan nog eens toe drieënhalf uur later.
Ik zei d huh en dan wordt ik naar huis gestuurd? De volgende keer ga ik niet naar huis, die verkeerd is gaat maar naar huis.
Toch een mooie beloning als je toch geholpen wordt terwijl je op dat moment geen afspraak hebt. Ik kan zeggen dat ik er niet echt mee kon lachen.